Sprzedaż usług elektronicznych, nadawczych i telekomunikacyjnych osobom prywatnym z UE wymaga zastosowania się do nowych przepisów w kontekście rozliczania VAT. Przedsiębiorcy, którzy dokonują takich transakcji muszą zarejestrować się do VAT w każdym kraju, w którym mają klienta. Alternatywnym rozwiązaniem jest skorzystanie z systemu MOSS. Jakie są konsekwencje wyboru każdej z tych opcji?
Zmiana miejsca świadczenia usług odwróciła rozliczenia do góry nogami
Jeszcze do końca 2014 r. miejscem świadczenia usług elektronicznych, nadawczych i telekomunikacyjnych osobom prywatnym z UE był kraj, w którym siedzibę posiadał sprzedawca. Sprawiało to, że taką transakcję należało opodatkować na identycznych zasadach, jak przy sprzedaży krajowej. Przedsiębiorca rozliczał się więc z rodzimym urzędem skarbowym oraz stosował stawkę, na którą dana usługa była opodatkowana w Polsce. To już jednak przeszłość.
Dokładnie 1 stycznia 2015 r. w życie weszły przepisy, zgodnie z którymi miejscem świadczenia wspomnianych usług stało się państwo nabywcy. Polski przedsiębiorca musi więc sprzedaż choćby usług elektronicznych osobie prywatnej z UE opodatkować na nowych zasadach. Aktualnie ma dwa wyjścia:
1. Zarejestrować się do VAT w każdym kraju, w którym posiada klienta.
2. Zdecydować się na rejestrację w systemie MOSS (z ang. mini one stop shop, czyli mały punkt kompleksowej obsługi).
Tylko od przedsiębiorcy zależy, na którą z powyższych opcji się zdecyduje. Podejmując decyzję trzeba wiedzieć z czym każda z nich się wiąże.
MOSS czy rejestracja w kraju nabywcy?
Rejestracja w każdym kraju, w którym posiada się klienta to opcja bardzo uciążliwa. Przede wszystkim wymaga zaznajomienia się z przepisami podatkowymi obowiązującymi w konkretnym państwie. Przedsiębiorca będzie też zobligowany do rozliczeń poprzez tamtejsze urzędy.
Alternatywnym rozwiązaniem jest rejestracja w systemie MOSS. Sprawia to, że sprzedaż usług elektronicznych, telekomunikacyjnych i nadawczych osobom prywatnym z innych krajów UE rozlicza się za pośrednictwem Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście. Przystąpienie i korzystanie z MOSS wymaga pewnych formalności.
Na początek w wymienionym urzędzie należy złożyć formularz VIU-R. To dokument rejestracyjny, który przedsiębiorca składa przed rozpoczęciem kwartału, w którym zamierza świadczyć usługi (robi się to tylko raz). W przypadku, gdy sprzedaż usług nastąpiła jeszcze przed złożeniem VIU-R, musi zarejestrować się do MOSS do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym doszło do transakcji.
A jak w ogóle przedsiębiorca może sprawdzić z jakiego kraju pochodzi zamówienie? Jest to możliwe np. po numerze IP komputera czy numerze karty kredytowej, którą nabywca zapłacił za usługę.
Jak wyglądają rozliczenia przy korzystaniu z systemu MOSS?
Oczywiście rejestracja w MOSS to dopiero początek obowiązków związanych z wyborem tego systemu. Do tych, o które należy zadbać już rozliczając się za jego pośrednictwem należy:
- wystawianie faktur (o ile dokumentu zażyczy sobie kupujący),
- prowadzenie specjalnej ewidencji świadczonych usług,
- stosowanie stawki, jaka obowiązuje na daną usługę w kraju nabywcy,
- dokonywanie rozliczeń w euro (chyba, że kraj, w którym euro nie obowiązuje wymaga zastosowania własnej waluty),
- składanie w urzędzie skarbowym deklaracji VAT VIU-D (do 20. dnia miesiąca następującego po rozliczanym kwartale).
Jak dokonać płatności za sprzedaż usług odbiorcom zagranicznym?
Przedsiębiorca musi uiścić całą kwotę podatku wynikającą z deklaracji VAT. Odpowiedniego przelewu należy dokonać na rachunek bankowy Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa – Śródmieście. Podział płatności pomiędzy poszczególne państwa leży już w gestii tego urzędu.
Do obowiązków przedsiębiorcy należy wskazanie numeru referencyjnego deklaracji VAT, do której odnosi się wpłata. To o tyle istotne, że brak tego numeru może sprawić, że wpłata wróci do podatnika. W przypadku jeśli powtórna wpłata nastąpi już po terminie powstanie zaległość podatkowa, którą oczywiście trzeba uregulować.
Ewidencja usług – jak powinna być prowadzona?
Jak już było wspomniane jednym z elementów rozliczania w systemie MOSS jest ewidencja świadczonych usług elektronicznych, nadawczych oraz telekomunikacyjnych. Zgodnie z przepisami taki dokument powinien zawierać:
- oznaczenie państwa w którym świadczona jest usługa,
- rodzaj usługi,
- datę świadczenia usługi,
- podstawę opodatkowania (należy wskazać walutę transakcji),
- kwoty podwyższające lub obniżające podstawę opodatkowania,
- stawkę VAT,
- kwotę należnego VAT (ze wskazaniem waluty),
- datę i kwotę otrzymanych płatności,
- wszelkie płatności zaliczkowe otrzymane przed świadczeniem usługi,
- informacje z faktury,
- nazwisko/nazwę usługobiorcy (jeśli przedsiębiorca je zna),
- informacje wykorzystywane do określenia miejsca, w którym usługobiorca ma siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
Ewidencję trzeba przechowywać przez 10 lat licząc od końca roku, w którym miała miejsce transakcja. Informacje w niej zawarte pozwalają złożyć w urzędzie skarbowym deklarację VAT VIU-D.
—
Autorem powyższego materiału jest Arkadiusz Caryk, redaktor inFakt – firmy oferującej księgowość z dostępem do dokumentów i finansów w aplikacji online, darmowym kurierem i profesjonalną obsługą księgową.
